Τόπος μυστηριακός, τόπος λατρείας για τους αρχαίους μας προγόνους , μέρος συνώνυμο του δέους, οι Δελφοί αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς τόπους του κόσμου αλλά παράλληλα πρόκειται για  έναν προορισμό  που εξάπτει τη φαντασία του ταξιδιώτη…

Ακόμα όμως και αν τα ενδιαφέροντα του ταξιδιώτη δεν είναι μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι το μέρος προσφέρεται για μικρές αποδράσεις σε γειτονικούς προορισμούς- Ιτέα,  Γαλαξίδι, Άμφισσα Αράχωβα.

Όλοι τους προορισμοί τους οποίους ο ταξιδιώτης μπορεί να τους γνωρίσει –όχι όμως να τους απολαύσει ή έστω να τους μάθει- μέσα σε ένα διήμερο απόδρασης…

Σημείο εκκίνησης, οι Δελφοί

Στους Δελφούς

συγκεντρώνεται  το ιστορικό και πολιτισμικό ενδιαφέρον της περιοχής.

Κάθε χρόνο καταφθάνουν χιλιάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο για να θαυμάσουν τον μοναδικό αυτό τόπο, του οποίου το όνομα σύμφωνα με την μυθολογία προέρχεται από το δελφίνι, στο οποίο μεταμορφώθηκε ο Θεός Απόλλωνας και οδήγησε ένα Κρητικό πλοίο στο μέρος αυτό, καθοδηγώντας τους ναυτικούς να χτίσουν εκεί το ιερό του.

Με μια μικρή  βόλτα  στο χωριό ο επισκέπτης θαυμάζει την πανοραμική  θέα και μπορεί να περπατήσει κατά μήκος  του κεντρικού δρόμου που είναι γεμάτο από τουριστικά μαγαζάκια, εστιατόρια και καφέ.

Το χωριό Δελφοί έχει χαρακτηριστεί δήμος, τιμής ένεκεν, και είναι χτισμένο κοντά στον αρχαιολογικό χώρο.

Συνεχίζοντας τη βόλτα, κατευθυνόμαστε προς την είσοδο του χωριού όπου και βρίσκονται τα μνημεία των οποίων  η ιστορία χάνεται μέσα στους μύθους των αρχαίων Ελλήνων και στους χρησμούς της Πυθίας, ιέρειας του Θεού Απόλλωνα.

Για να περιηγηθεί ο επισκέπτης διεξοδικά στον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο πρέπει να έχει αρκετές ώρες στη διάθεσή του.

Ο χώρος βρίσκεται σε αμφιθεατρική θέση και περιβάλλεται από ψηλούς κάθετους βράχους τις Φαιδριάδες Πέτρες.

Η έρευνα στον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών άρχισε γύρω στο 1860 από Γερμανούς.  Το 1891 οι Γάλλοι πήραν από την ελληνική κυβέρνηση έγκριση για διεξαγωγή συστηματικών ερευνών και τότε άρχισε η λεγόμενη «Μεγάλη Ανασκαφή».

Ξεκινώντας το ταξίδι στον χρόνο είναι σημαντικό να μπει κανείς πρώτα στο  μουσείο.

Πρόκειται για ένα από τα πιο  σημαντικά – και μοντέρνα – μουσεία της Ελλάδας του οποίου οι πλούσιες συλλογές του περιλαμβάνουν γλυπτά, αγάλματα, αναθήματα των πιστών στο ναό.

Στο μουσείο υπάρχει μακέτα που αναπαριστά ανάγλυφα την τοπολογία  των Δελφών, η οποία βοηθά τον επισκέπτη να έχει αντίληψη του αρχαιολογικού χώρου όταν περιηγείται σε αυτόν.

Βγαίνοντας από το μουσείο, κατευθυνόμαστε προς τα μνημεία που έχουν σωθεί.

Ο περίπατος ανάμεσα στα αρχαία δεν είναι εύκολος καθότι  είναι ανηφορικός, αλλά ο επισκέπτης ξεχνά εύκολα την οποιαδήποτε δυσκολία, καθώς μια έντονη επιθυμία να αντικρύσει από κοντά το ναό που στέκει λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά του, τον ενθαρρύνει να συνεχίσει.

Από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία που συνεχίζουν να στέκουν μετά από 2.500 χρόνια είναι ο Ναός του Απόλλωνα – το Μαντείο του από όπου η Πυθία έλεγε τα «μελλούμενα», ο Θησαυρός (=θησαυροφυλάκιο) των Αθηναίων, η Κασταλία Πηγή,  το Αρχαίο θέατρο, το Αρχαίο Στάδιο και η Θόλος της Αθηνάς Προναίας.

Με όλα αυτά, κανείς δεν θα δυσκολευθεί να ερμηνεύσει την επιλογή των αρχαίων να προσδιορίσουν το Ιερό των Δελφών ως τον «ομφαλό της γης»…

Το προνομιούχο αυτό διαμέρισμα της χώρας μας δεν έχει μόνο τους Δελφούς να επιδείξει… Με οδήγηση 10 λεπτών σε έναν καταπληκτικό επαρχιακό δρόμο κατάβασης με θέα θάλασσα και βουνό εναλασσόμενα, φτάνουμε στην…

Ιτέα

Χτισμένη στο βάθος του Κρισσαίου κόλπου αποτελεί το επίνειο των Δελφών και της άλλης κοντινής πόλης της Άμφισσας.

Με μια πρώτη ματιά παρατηρεί κανείς από τα σπίτια και τους δρόμους ότι πρόκειται για μια καινούρια πόλη ιδιαιτέρως περιποιημένη.

Πλατείες μικρές, δενδροφυτεμένες, με γκαζόν ομορφαίνουν την πόλη.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της περιοχής που μαρτυράει την πρόσφατη χρονολογία  που δημιουργήθηκε είναι η καλή ρυμοτόμηση και κατ’επέκταση οι φαρδείς δρόμοι που είναι ιδανικοί για ποδήλατο.

Η Ιτέα μπορεί να χαρακτηρισθεί «ποδηλατική πόλη», όχι μόνο από τους δρόμους της και την «άπλα» της, αλλά και από τους ίδιους τους κατοίκους της που αγαπούν ιδιαίτερα αυτό το μέσο μεταφοράς.

Όλοι οι επισκέπτες θα κάνουν τη βόλτα τους στην πλακόστρωτη παραλία, όπου βρίσκεται και η νεανική ζωή της πόλης και θα περπατήσει στους μικρούς μώλους, πριν απολαύσει τον καφέ του σε ένα από τα πολλά μαγαζιά που υπάρχουν διαθέσιμα.

Αδιαμφισβήτητα, η μοντέρνα ομορφιά της Ιτέας προσφέρει στον περιηγητή τη δυνατότητα να απολαύσει στιγμές χαλάρωσης για να συνεχίσει ξεκούραστος…

Γαλαξίδι

Επόμενος προορισμός μας το φημισμένο Γαλαξίδι, που βρίσκεται προς τα δυτικά της Ιτέας.

Ναυτική πολιτεία και παλιό εμπορικό λιμάνι- χτισμένο σε μικρό κολπίσκο  – λέγεται δε ότι έχει χτισθεί  στη θέση της αρχαίας πόλης Οιάνθης.

Απέχει 29 χλμ νότια από την Άμφισσα και έχει 1400 κατοίκους.

Το Γαλαξίδι έχει μεγάλη ιστορική διαδρομή και διατηρεί μέχρι και σήμερα τη γραφικότητά του.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αποτελούν τα σοκάκια και οι δρόμοι που συνδέονται μεταξύ τους αλλά και το λιμάνι που θυμίζει έντονα νησιωτικό τοπίο.

Τρώγοντας σε ένα από  τα πολύ ωραία ταβερνάκια του λιμανιού παρατηρεί κανείς ακριβώς απέναντι μία διαδρομή μέσα σε δέντρα. Ένα άλσος ξεπροβάλλει πάνω από τη θάλασσα και προχωρώντας κατά μήκος φτάνουμε στη Σχολή Τουριστικών επαγγελμάτων που υπάρχει εκεί.

Τα ξύλινα καταλύματα, η θέα στη θάλασσα και το βουνό που απλώνεται, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο  ο χώρος είναι  διαμορφωμένος (με πράσινο γύρω – κυκλικά χτισμένα σαν πλατεία- στη μέση με καμπαναριό) προσφέρει στον επισκέπτη μία ηρεμία ιδανική, αναδεικνύοντας ένα σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα συνδυαστικό τοπίο…

Άμφισσα

Πρωτεύουσα του νομού Φωκίδας με 12.000 κατοίκους, η Άμφισσα αποτελεί μία μίξη παλιάς και νέας πόλης.

Χαρακτηριστικό της είναι το κάστρο που δεσπόζει ψηλά στο λόφο από την εποχή των Πελασγών, το λεγόμενο Κάστρο των Σαλώνων.

Από εκείνη την εποχή και  σε κάθε ιστορική περίοδο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Αξιοσημείωτο είναι ότι κατά την ελληνική επανάσταση ήταν το πρώτο κάστρο που περιήλθε στα ελληνικά χέρια!

Κατεβαίνοντας  πιο  κάτω από το κάστρο  θαυμάζουμε την πόλη να απλώνεται μπροστά μας, με χαρακτηριστικό τις ιδιαίτερες κεραμοσκεπές.

Από τα σκαλάκια που βρίσκονται δίπλα στην εκκλησία κατηφορίζουμε προς την κεντρική πλατεία.

Η πλατεία της Άμφισσας είναι ένα μέρος ιδανικό για τον απογευματινό περίπατο και καφέ σε μια από τις σύγχρονες νεανικές καφετέριες ή ακόμη και στο παραδοσιακό καφενείο.

Η πλατεία αυτή συνδέεται με την «πάνω πλατεία», όπως λένε οι ντόπιοι η οποία είναι εξίσου μεγάλη και έχει ένα μνημείο αφιερωμένο στην Ελληνική Επανάσταση.

Δίπλα από την κεντρική πλατεία βρίσκεται ο Μητροπολιτικός ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Η Άμφισσα είναι μια πόλη με αρκετό πληθυσμό.

Οι ίδιοι οι κάτοικοι βέβαια υποστηρίζουν ότι ο πληθυσμός μειώθηκε από τότε που έκλεισε το ΤΕΙ Τουριστικών Επιχειρήσεων που υπήρχε στην περιοχή, αλλά σίγουρα αποτελεί ακόμη μία πόλη που δεν χάνει το χαρακτήρα της και συγκεντρώνει τις περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες της περιοχής, το Πολιτιστικό Κέντρο και Δημοτική Βιβλιοθήκη.

Αράχωβα

Στο δρόμο της επιστροφής, κάνουμε στάση στο πιο κοσμοπολίτικο χειμερινό θέρετρο. Στα 8χλμ μόλις από τους Δελφούς- και δίπλα στα οργανωμένα χιονοδρομικά κέντρα του Παρνασσού, Κελλάρια και  Φτερόλακα , η Αράχωβα αποτελεί τον πρώτο σε προτίμηση χειμερινό προορισμό των εκδρομέων.

Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας με τον οποίο είναι χτισμένη, συνδυάζοντας το παραδοσιακό με το μοντέρνο και εκλεπτυσμένο, η θέα που κόβει την ανάσα, καθώς και η δυνατότητα για μικρές βόλτες στα λιθόστρωτα δρομάκια, είναι μερικά από τα στοιχεία που δικαιώνουν την έντονη τουριστική και όχι μόνο ανάπτυξη της Αράχωβας.

Τα προϊόντα για τα οποία φημίζεται είναι τα παραδοσιακά μάλλινα υφαντά, χαλιά, ταγάρια, φλοκάτες και βέβαια η φορμαέλα ,το λαχταριστό τυρί που σερβίρεται ψημένο στα κάρβουνα.

Οι εικόνες των ζεστών σαλέ με τα αναμμένα τζάκια και το χιονισμένο τοπίο καθώς και οι παραδοσιακές ταβέρνες με μαγειρευτά φαγητά και το δυνατό κρασί κάνουν τον επισκέπτη να μη θέλει να γυρίσει ποτέ.

Όταν το πράξει όμως, θα φύγει με τις καλύτερες εντυπώσεις, έχοντας περάσει ένα μαγευτικό τριημέρο, με έντονες εναλλαγές εικόνων, βουνό και θάλασσα, πολιτιστική κληρονομιά και παράδοση, υπέροχο φαγητό, ξεκούραση αλλά και… ανταμειβόμενη κούραση που θα μεταφραστεί σε έντονες αναμνήσεις από τη μαγεία του ομφαλού της γης…
Κείμενο – Φωτογραφίες:

Αφροδίτη Αγάλλου, Σωτήρης Σκουλούδης                                              Από:www.walking–greece.ana–mpa.gr