Σημεία ομιλίας της Βουλευτού Φωκίδας Αφροδίτης Παπαθανάση στην Ολομέλεια της Βουλής

ΑΦΡΟΔΙΤΗ Κ. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Ν. ΦΩΚΙΔΑΣ

Αθήνα, 16 Νοεμβρίου 2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Σημεία ομιλίας της Βουλευτού Φωκίδας Αφροδίτης Παπαθανάση  στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων , κατά τη συζήτηση επί των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης.

Την κρισιμότητα της κατάστασης τόσο για τη θέση όσο και την πορεία μας εντός της ευρωζώνης, τόνισε η Βουλευτής στην ομιλία της κατά τη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης, αναφέροντας πως είναι «η πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική περίοδο της χώρας που τα πολιτικά ερωτήματα περί δημοκρατίας αλλά και η σχέση οικονομίας, κοινωνίας και δημοκρατίας τίθενται τόσο επιτακτικά».

ΣΗΜΕΙΑ  ΚΕΙΜΕΝΟΥ   ΟΜΙΛΙΑΣ

Είναι η πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας που τα πολιτικά ερωτήματα περί Δημοκρατίας και η σχέση Οικονομίας ,  Κοινωνίας και Δημοκρατίας  τίθενται τόσο επιτακτικά και κάθετα.

Είναι η πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας που η κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη & κομβική για την θέση & την πορεία μας εντός της ευρωζώνης – και ακόμη περισσότερο – ότι δεν ειπώθηκε ξεκάθαρα ή δεν υλοποιήθηκε τα τελευταία 15 χρόνια για τις προϋποθέσεις παραμονής μας στον πυρήνα του ευρώ – έρχεται επιτακτικά να τεθεί άμεσα σήμερα , δημοσιονομικοί κανόνες & προσαρμογή , μεταρρυθμίσεις ,ανταγωνιστικότητα , παραγωγικό πρότυπο.

Η Χώρα μας για να σωθεί οικονομικά πρέπει ταυτόχρονα να θωρακίσει , να προστατεύσει  περισσότερο από ποτέ τους Δημοκρατικούς θεσμούς , την διαφάνεια , τον έλεγχο και την δικαιοσύνη.

Η Ευρώπη τώρα απειλείται από την κερδοσκοπία των αγορών , από την ανεξέλεγκτη λειτουργία διεθνών κεφαλαίων , κεφαλαίων που μπορεί να προέρχονται από νόμιμο ή και παράνομο χρήμα , και τα κερδοσκοπικά παιχνίδια βρίσκουν δυστυχώς χώρες και κοινωνίες αδύναμες , χώρες , όπως και η δική μας να έχουν χτίσει την λειτουργία του κράτους και την ιδιωτική κατανάλωση σε αλόγιστη δανειακή επέκταση , που και αυτή με την σειρά της τώρα δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί.

Μοιάζει το οικονομικό όνειρο της Ευρώπης να κρέμεται από μια κλωστή.

Η Ιταλία σε άμεσο κίνδυνο – και δυστυχώς χωρίς άμεση ευρωπαϊκή λύση – χωρίς τα απαιτούμενα κεφάλαια. Η Γαλλία ζει με τον κίνδυνο της υποβάθμισης από οίκους αξιολόγησης – που με την σειρά του αυτό επηρεάζει τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς στήριξης και την δυνατότητα παρέμβασης τους.

Τα χρήματα , οι δυνατότητες που τώρα εμείς ως χώρα έχουμε με βάση τις τελευταίες αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής δεν μπορούν να θεωρούνται «αιώνια» δεδομένα.

Άρα το σήμα προς το ελληνικό πολιτικό σκηνικό είναι δράση σωτηρίας τώρα, σήμερα.

Στην Ευρώπη τίθενται από τους οικονομικά ισχυρούς θέματα αλλαγής των συνθηκών , θέματα για ευρώ δύο ταχυτήτων . Η Ευρώπη όμως, με κάθε τρόπο και τίμημα, οφείλει να διατηρήσει ζωντανό τον αξιακό της κώδικα για σεβασμό στους λαούς και στις αποφάσεις τους , για την Ευρώπη της συναντίληψης και της συναπόφασης.

Δεν μπορούμε  και δεν πρέπει να επιτρέψουμε, ούτε στη χώρα μας ούτε στην κουλτούρα στης Ένωσης, να κυριαρχήσουν φεουδαρχικές λογικές και πρακτικές  – πόσο μάλλον όταν αυτές οι λογικές και πρακτικές βαπτίζονται

ü  είτε «τεχνικές διεργασίες αντιμετώπισης κρίσης» ή

ü  είτε μέσω οικονομικών δυνάμεων ή εντολών ξένων ηγετών να γίνονται σαφείς παρεμβάσεις στο πολιτικό σύστημα μιας χώρας.

Ουδείς πιστεύει πως στη χώρα μας το πολιτικό σύστημα , αναπαραγόμενο και αυτοτροφοδοτούμενο επί δεκαετίες με τον λάθος κανόνα της εξυπηρέτησης και της συναλλαγής, είναι το καλύτερο δυνατό , και μάλιστα για να αντιμετωπίσει τόσο δυνατή κρίση κοινωνική , οικονομική και κρίση αξιών.

Η λεπτή όμως γραμμή – μεταξύ της ανάγκης για μια δραματική αλλαγή της κουλτούρας του πολιτικού δυναμικού και του πολιτικού συστήματος και μεταξύ της αυτονομίας του από κέντρα και παράκεντρα , επιχειρηματικά , εκδοτικά , κατασκευαστικά και τηλεοπτικά πρέπει να είναι σαφής και ακλόνητη.

Και πάλι, κανείς δεν μπορεί να πατά σε δυο βάρκες. Και με το υπάρχον πολιτικό σύστημα , και με τις μεταρρυθμίσεις , και με την προσωπική πολιτική επιβίωση με κάθε τίμημα , και στο όνομα του λαού. Αυτό το πλιάτσικο και αυτό το φτιασίδωμα των συνειδήσεων μας έφτασε εδώ. Μικροί  και μεγάλοι , επώνυμοι και σεμνότεροι , όλοι πλέον είναι μπροστά στην πλήρη εικόνα και κάποιοι βλέπουν και το δίλλημα.

Η κυβέρνηση συνεργασίας του Λουκά Παπαδήμου έχει αναλάβει να οδηγήσει την χώρα σε ασφαλές λιμάνι , κάτω από τις κρισιμότερες και δυσκολότερες συνθήκες για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, εδώ και 24 μήνες, ανέλαβε μια ιστορική ευθύνη, να σώσει τη χώρα από την χρεοκοπία. Και δεν βρεθήκαμε τυχαία και ξαφνικά σε αδιέξοδα. Δύο φόρες μεταξύ 2004 και 2009 η χώρα βρέθηκε σε καθεστώς επιτήρησης και πάλι ως «δια μαγείας» τότε σωθήκαμε για να μπούμε σε περιπέτειες λίγες μέρες μετά.

Σήμερα στην προσπάθεια αυτή , κάτω από μια κυβέρνηση συνεργασίας ,  ενώνονται και άλλες πολιτικές δυνάμεις, λείπει δυστυχώς η αριστερά και αν ακόμη προσωπικά θα θέλαμε διαφορετική σύνθεση και εικόνα , το όλο εγχείρημα την στιγμή αυτή δεν πρέπει να έχει άλλη τύχη από το να πετύχει.

Ο δρόμος δεν είναι ούτε εύκολος , ούτε θα είναι χωρίς κόστος , κόστος πολιτικό , κόστος δημοσκοπικό ,κόστος εκλογικό,  κόστος ανθρώπινο.

Δεν συνυπάρχουν απλά  πολιτικά πρόσωπα, υπάρχει συνολική & συλλογική ευθύνη , υπάρχει κυβέρνηση συνεργασίας , υπάρχει συγκυβέρνηση.  Η κυβέρνηση αυτή θα πάει την χώρα σε εκλογές εφόσον ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση & κλειδώσει η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου & ολοκληρωθούν οι απαραίτητες πολιτικές που απορρέουν από την συμφωνία αυτή. Δεν μπορούμε απέναντι στην ευθύνη που αναλαμβάνουμε να παίζουμε με ημερομηνίες , μπορεί να είναι 19/01 , 19/02, 19/03 η ημέρα των εκλογών – εφόσον όμως έχουν ολοκληρωθεί όλα τα απαραίτητα βήματα.

1. Από το πολιτικό σύστημα,

ü  που το μόνο που το ενδιαφέρει εδώ και καιρό είναι η επιβίωση του παλαιού συστήματος  ,

ü  από το λογαριασμό δεκαετιών αμεριμνησίας, λαϊκισμού, ανομίας, αδιαφάνειας, διαπλοκής, πελατειακών σχέσεων, αδιαφορίας για το δημόσιο συμφέρον.

2. Και από την τραγική κατάληξη των δημόσιων λογαριασμών του 2009 , με διπλάσιο χρέος – από τα 180 στα 300δις, και με έλλειμμα 36 δις

3. Μέσα από τις θυσίες του Ελληνικού Λαού και την άοκνη προσπάθεια του Γ. Παπανδρέου & της προηγούμενης κυβέρνησης

4. Φτάσαμε στη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου.

5. Και αμέσως μετά σε αδιέξοδο. Γιατί η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου , που τώρα θεωρείται, & σωστά, για την χώρα η μητέρα των μαχών για την μελλοντική επιβίωση της, απαξιώθηκε από νωρίς το πρωί της 27ης Οκτωβρίου από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων και το μιντιακό σύστημα.

Και ποια ήταν η αιτία της επίθεσης αυτής;  Αναρωτηθήκαμε τι έγινε; Ή η Αντιπολίτευση δεν κατάλαβε ακριβώς τι γίνεται και μικροκομματικά απαξίωσε την συμφωνία , ή οι αναλυτές των καναλιών δεν κατάλαβαν ακριβώς τι γίνεται και «βιάστηκαν» να μηδενίσουν  ή κάποιοι άνθρωποι που χάνουν ιστορικά ποσά από τη Συμφωνία αυτή  , όπως οι μεγαλομέτοχοι τραπεζών  & ομίλων , αντέδρασαν σπασμωδικά καθώς χάνουν χρήματα και υπάρχει η πρόβλεψη των κοινών μετοχών , που αλλάζει την κατάσταση στους φορείς αυτούς , οδηγώντας σε εξυγίανση.

Η συμφωνία, που τώρα η νέα κυβέρνηση καλείται να υλοποιήσει , σε ένα δραματικό πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα και σε μια κρίση εντός της Ευρώπης , μας παρέχει ασφάλεια και σιγουριά για τα επόμενα χρόνια .

ü  Εγγυάται την παραμονή μας στο ευρώ,

ü  Εγγυάται ότι θα έχουμε τα επόμενα χρόνια τους απαραίτητους πόρους για τη λειτουργία του κράτους, για τους μισθούς και τις συντάξεις που απειλήθηκαν από μία πιθανή χρεοκοπία.

ü  Η  συμφωνία αυτή μας επιτρέπει  να διαγράψουμε ένα πολύ μεγάλο μέρος του χρέους μας μέσα στους επόμενους μήνες,

ü  Μας επιτρέπει να καταβάλουμε τα επόμενα χρόνια πολύ λιγότερους τόκους για τα δάνεια του παρελθόντος, κάνει τη διαδρομή μας πιο εύκολη στη συνέχεια και μας επιτρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις πια, για να χτίσουμε την Ελλάδα της δημιουργίας και της ανάπτυξης.

Η νέα Κυβέρνηση του κ. Λουκά Παπαδήμου , καλείται να προστατεύσει την χώρα , έχοντας ουσιαστικά και πραγματικά ελάχιστα χρονικά περιθώρια , μη έχοντας εναλλακτικά σενάρια και χρόνο. Η πίεση είναι αμείλικτη , χρειαζόμαστε την 6η δόση , χρειαζόμαστε την εφαρμογή της συμφωνίας , πιθανά της τελευταίας ευκαιρίας.

Υπόλογοι, για την επιτυχή ή μη έκβαση, είμαστε πλέον όλοι μας απέναντι στον Ελληνικό Λαό και το μέλλον. Γιατί μέλλον είναι να ζήσεις στον ενεστώτα χρόνο , μέλλον θα μπορούσε να είναι να γυρίσουμε στο 1960 – ποιο μέλλον θέλουμε;

Πολιτικός χρόνος για δεύτερες σκέψεις δεν υφίσταται. Η συμφωνία αυτή, πρέπει να διασφαλιστεί και να τεθεί σε εφαρμογή τους επόμενους μήνες. Αυτό είναι το ύψιστο καθήκον όλων μας. Αυτό είναι το ύψιστο συμφέρον όλων μας. Αυτή είναι η απόλυτη εθνική προτεραιότητα.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.